Encyklopedia leków
Spis Alfabetyczny
OPIS LEKU
LORINDEN N
maść; krem
FLUMETASONE PIVALATE + NEOMYCIN
Wypryski ropne, świerzbiączka pospolita, liszaj płaski. Kontaktowe zapalenie skóry. Łojotokowe zapalenie skóry. Łuszczyca.
Lorinden N jest średnio silnie działającym preparatem kortyzonowym przeciwdziałającym stanom zapalnym, uczuleniom oraz świądowi. Dodatek neomycyny daje silny skutek przeciwbakteryjny.
Preparat złożony do stosowania miejscowego zawierający difluorowany, syntetyczny glikokortykosteroid o długotrwałym i silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwuczuleniowym i przeciwświądowym (piwalan flumetazonu) oraz antybiotyk aminoglikozydowy (siarczan neomycyny) o miejscowym działaniu przeciwbakteryjnym w stosunku do bakterii Gram(+) i Gram(-).
Preparat złożony do stosowania miejscowego zawierający difluorowany, syntetyczny glikokortykosteroid o długotrwałym i silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwuczuleniowym i przeciwświądowym (piwalan flumetazonu) oraz antybiotyk aminoglikozydowy (siarczan neomycyny) o miejscowym działaniu przeciwbakteryjnym w stosunku do bakterii Gram(+) i Gram(-).
substancje czynne - flumetasone pivalate, neomycyna
1 g kremu zawiera 0,2 mg piwalanu flumetazonu i 5 mg neomycyny w postaci siarczanu.
1 g kremu zawiera 0,2 mg piwalanu flumetazonu i 5 mg neomycyny w postaci siarczanu.
Dermatozy z wtórnymi powikłaniami bakteryjnymi oporne na leczenie innymi glikokortykosteroidami (m.in. wyprysk, świerzbiączka, liszaj płaski, łupież różowaty, przewlekły rumień, łojotokowe i kontaktowe zapalenie skóry).
Lorindenu N nie wolno stosować w skórnych chorobach twarzy (rosacea) w wysypce wokół ust, a także w uczuleniu na którykolwiek ze składników preparatu.
Należy unikać kontaktu Lorindenu N z błonami śluzowymi, zwłaszcza oczu.
Leku nie wolno stosować na gruęlicze zmiany skóry, a także w chorobach wirusowych i grzybiczych oraz zmianach nowotworowych. Preparatu nie stosuje się dzieciom.
Należy unikać kontaktu Lorindenu N z błonami śluzowymi, zwłaszcza oczu.
Leku nie wolno stosować na gruęlicze zmiany skóry, a także w chorobach wirusowych i grzybiczych oraz zmianach nowotworowych. Preparatu nie stosuje się dzieciom.
Miejscowe podrażnienie skóry - pieczenie, zaczerwienienie. Zwiotczenie skóry, rozstępy. Zmiany pigmentacji skóry, rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry - rumień. Nadmierny porost włosów lub łysienie. Długotrwałe stosowanie preparatu na rozległe powierzchnie skóry może spowodować działania ogólnoustrojowe - osłabić funkcję kory nadnerczy. W razie podejrzenia, że preparat wywołuje reakcję uczuleniową należy przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem.
Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj Lorinden N stosuje się 3-4 razy dziennie. Po uzyskaniu poprawy dawkę dzienną można zmniejszyć. Leczenie nie powinno trwać dłużej niż 1 tydzień.
Cienką warstwą kremu smaruje się 3-4 x dziennie chorobowo zmienioną powierzchnię skóry. Po uzyskaniu poprawy stopniowo zmniejsza się częstość stosowania, tak aby po 3-4 dniach zakończyć leczenie. Leczenia nie należy prowadzić bez przerwy dłużej niż 2 tyg.
Cienką warstwą kremu smaruje się 3-4 x dziennie chorobowo zmienioną powierzchnię skóry. Po uzyskaniu poprawy stopniowo zmniejsza się częstość stosowania, tak aby po 3-4 dniach zakończyć leczenie. Leczenia nie należy prowadzić bez przerwy dłużej niż 2 tyg.
Istnieje możliwość, że preparat oddziałuje na płód. Zamiar stosowania Lorindenu N podczas ciąży należy omówić z lekarzem.
Nie wiadomo czy lek przenika do mleka matki, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania leku w okresie karmienia dziecka piersią.
Nie zaleca się stosowania w ciąży, u kobiet karmiących i małych dzieci.
Nie wiadomo czy lek przenika do mleka matki, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania leku w okresie karmienia dziecka piersią.
Nie zaleca się stosowania w ciąży, u kobiet karmiących i małych dzieci.
krem a 15 g.
D07CB
Nadwrażliwość na składniki preparatu (zwłaszcza neomycynę), wirusowe, grzybicze lub gruźlicze choroby skóry, nowotwory skóry i stany przedrakowe, trądzik (różowaty i młodzieńczy), okołowargowe zapalenie skóry, owrzodzenia troficzne podudzi na tle żylakowym.