Obrzęk pochodzenia sercowego, wysokie ciśnienie, pierwotny i wtórny aldosteronizm, tj. zbyt duże wydzielanie aldosteronu z kory nadnerczy, gdy zabieg operacyjny nie jest możliwy.

Spiridon jest środkiem moczopędnym (diuretikum), który oszczędza potas. Hamuje on działanie aldosteronu we krwi, tzw. mineralnego kortykoidu.
W leczeniu nadmiernego gromadzenia wody w organizmie pełny skutek działania leku następuje po tygodniu od chwili jego zastosowania.
W leczeniu wysokiego ciśnienia skutek następuje nie wcześniej niż po miesiącu podawania leku.

substancja czynna - spironolactone

Nie wolno podawać leku w niedomodze nerek lub w zbyt wysokim poziomie potasu we krwi. Nie należy zażywać potasu lub środków oszczędzających go w trakcie kuracji Spiridonem.
Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli preparat stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Należy więc zapytać lekarza o możliwość stosowania innych leków łącznie ze Spiridonem. Spiridon interaguje z niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi, do których należy m. in. Aspirina. W wyniku jednoczesnego stosowania tych leków może nastąpić uszkodzenie nerek. Spiridon podany łącznie z metforminą może spowodować kwasicę mleczanową. Leku nie można podawać z innymi diuretykami ze względu na możliwość zbyt dużego ubytku potasu.

Działanie Spiridonu zmierza do zatrzymania potasu w organizmie. Jeśli funkcja nerek, przez które odbywa się wydalanie potasu z ustroju jest niezadowalająca może koncentracja potasu w organizmie wzrosnąć, co wpływa niekorzystnie na rytm serca. Jeśli preparat stosuje się z innymi środkami moczopędnymi następuje zbyt duży ubytek sodu, co odzwierciedla się w poczuciu zmęczenia, suchości w ustach oraz zwiększonym pragnieniu.
Jeśli te działania uboczne wystąpią należy skontaktować się z lekarzem w celu przeprowadzenia kontroli równowagi potasowo-sodowej we krwi.

1/100
- Powiększenie gruczołów sutkowych, nadwrażliwość sutków, zaburzenia menstruacyjne, impotencja.
- Ospałość, uczucie zmęczenia.
- Biegunka, mdłości, ból głowy.

1/1000- <1/1000
- Wysypka alergiczna, kurcze mięśni, zakłócona praca nerek.
- Dezorientacja.
- Zmiany w obrazie krwi.
- Działania uboczne ustają po przerwaniu kuracji.

Dawkę ustala lekarz.
Zazwyczaj dawka dla pacjenta dorosłego wynosi 50-100 mg dziennie. Dawkę należy brać jednorazowo, najlepiej rano. Ze względu na powolne występowanie działania leku nie należy przerywać kuracji lub zmieniać samowolnie dawkowania.

Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży.
Lek przenika do mleka matki. Należy zasięgnąć porady lekarza w razie zamiaru stosowania leku w okresie karmienia piersią.

tabletki 25 mg a 30 szt.