Wysokie ciśnienie krwi, choroba naczyń wieńcowych serca (angina pectoris), choroba Raynauda. Zenusin można podawać łącznie z innymi preparatami obniżającymi ciśnienie.

Wysokie ciśnienie krwi pojawia się między innymi, gdy opór naczyń kwionośnych jest zbyt silny. Zenusin jest antagonistą wapnia, blokuje kanały wapniowe komórek. Lek zmniejsza napięcie mięśni gładkich naczyń krwionośnych. Dzięki temu więcej krwi może przepływać przez naczynia, co oznacza lepsze zaopatrzenie tkanek w tlen. Skurcz naczyń krwionośnych serca następuje gdy mięsień sercowy jest niedotleniony. W skurczu naczyń wywołanych wysiłkiem fizycznym Zenusin rozszerza tętnice i serce ma ułatwioną pracę aby wypompowywać krew, potrzebuje zatem trochę mniej tlenu, gdyż nie zużywa dużo energii.
Zenusin łagodzi objawy choroby Raynauda, która oznacza się lokalnym skurczem naczyń, między innymi naczyń palców, które stają się białoniebieskie, bez pulsu, zimne, nieczułe i niezdarne.

substancja czynna - nifedipine.

Nie należy podawać pacjentom z nieleczoną niewydolnością serca. Osoby cierpiące na zwężenie ujścia aorty (stenozę aorty), niskie ciśnienie krwi, zaburzenia w funkcji wątroby lub po przebytym ostrym zawale serca powinny powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Zenusin stosuje się jednocześnie z innymi lekami. W razie zamiaru stosowania innych leków w trakcie kuracji preparatem należy skonsultować się z lekarzem.

Większość działań niepożądanych pojawia się w związku z terapeutycznym efektem nifedipiny - rozszerzeniem naczyń krwionośnych. Działania te pojawiają się zazwyczaj na początku kuracji i zanikają w trakcie jej trwania.
1/100- Zaczerwienienie twarzy i uczucie ciepła, ból i zawroty głowy. Przyspieszone bicie serca, mdłości, obrzęki nóg w kostkach.
1/1000- Podrażnienie skóry (wysypka, pokrzywka). Wzmożenie bólu serca może się pojawić u pacjentów cierpiących na dławicę piersiową. Zbyt niskie ciśnienie krwi. W takich objawach należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Obrzęk dziąseł.
<1/1000- Zaburzenia snu, dezorientacja, zaburzenia w funkcjach wątroby, przejściowe powiększenie piersi, zmęczenie, dodatkowe uderzenia serca, bóle stawów i mięśni (uczucie kłucia i pieczenia), drżenie palców, przejściowe zaburzenia wzroku, biegunka, przejściowo podwyższony poziom cukru we krwi.

Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj dawka dla dorosłego pacjenta wynosi:
w podwyższonym ciśnieniu - 10 mg 2 razy dziennie; w chorobie wieńcowej 10-20 mg 2 razy dziennie; w chorobie Raynauda - 10-20 mg 2 razy dziennie.

Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży bez porozumienia się z lekarzem.
Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na karmione dziecko. Nie wolno zażywać leku w okresie karmienia.

kapsułki 20 mg a 30 szt.